Altijd in beweging

In gesprek met choreograaf Regina van Berkel

Interview uit 2021

Regina van Berkel (1969) maakt al meer dan twintig jaar naam als choreograaf in binnen-, en buitenland. Ze werkte o.a. in Zweden, Portugal, de Verenigde Staten, tot op heden in Duitsland, en is vaak te gast als choreograaf bij Introdans. Als we haar spreken zijn de repetities nog volop in gang. Wie is zij en hoe is het voor haar om te werken aan zo’n interdisciplinaire voorstelling?

Hoe gaan de repetities? Het gaat heel goed, het is echt een bijzonder project om mee te maken. Het is van tevoren toch spannend, met zoveel verschillende partijen. Maar Daria en ik hebben elkaar goed gevonden, we zijn echt een team geworden. Het is echter wel een heel kort repetitieproces voor de dansers! Gelukkig heb ik al met deze dansers samengewerkt dus zij weten wat ik van hen verwacht en in welke richting ik denk. We kennen elkaar, dat geeft vertrouwen.

Hoe is jouw liefde voor dans ontstaan? Het is nooit een vraag voor me geweest; al vanaf dat ik klein was, was ik altijd aan het bewegen. Op mijn tiende wist ik al dat ik wilde dansen, meer en meer, dansen werd bijna een verslaving. Als ik danste kon ik mezelf zijn. Ik kom uit een muzikale familie. Mijn moeder danste ook toen ze jong was. Mijn opa was dirigent. Ik zag als kind al hoe hij klanken naar voren kon halen met zijn handen. Pure magie.

Je bent zelf begonnen als danser en werkt nu als choreograaf, hoe is dat gegaan? Op de basisschool werd ik door de meester gevraagd om dansjes te bedenken voor de schoolmusicals. Toen begon het dus eigenlijk al!

Ik ben als danser professioneel opgeleid. Het was hard werken. Je moet niet alleen heel goed zijn maar ook gezien worden, kansen krijgen. Nadat ik in Nederland mijn eerste danservaringen opgedaan had, kwam ik in contact met William Forsythe van het Frankfurter Ballet. Een paar dansers kregen blessures en toen werd ik gevraagd om dezelfde avond nog een voorstelling te dansen. Ik moest als een gek de choreografie instuderen, ik kreeg een kostuum en ging het podium op. Uiteindelijk heb ik daar zeven jaar gedanst en de hele wereld gezien.

In die tijd werd ik ook door het Holland Dance Festival gevraagd om een solo te maken en ontdekte ik dat ik zelf graag nieuw en compleet werk wilde creëren. Ik had altijd voor anderen gedanst en dit was het moment om de stap te nemen om mijn eigen creatieve lijn te gaan ontwikkelen. Ik heb daarna de knoop door durven hakken om me volledig te richten op mijn werk als choreograaf.

Nog even over Midzomernachtsdroom: hoe was het voor jou om met zoveel partijen een voorstelling te maken? Ik ben begonnen met het lezen van het script en daarnaast ben ik veel bij Oostpool gaan kijken om in een doorlopend gesprek met Daria te zijn. Daria houdt erg van hiphop en urban en Introdans is een modern dansgezelschap. Ik heb daarom naar vormen gezocht die voor ons allemaal interessant zijn.

Het is verder heel duidelijk dat Daria de regie doet. Zij hakt de uiteindelijke knopen door. Ik ben vooral dienstbaar. Ik bied Daria dansingrediënten aan, die bekijkt ze en op basis van onze gesprekken kneed ik de dans in de richting die haar het beste past.

En wat zijn jouw eigen ‘Midzomernachtsdromen’? Ik heb door corona nog meer geleerd om per dag te leven en niet te veel te plannen of mijn leven al helemaal in te vullen. Het is mijn droom al mijn zintuigen open te kunnen houden en mee te blijven bewegen met ‘de stroom van het leven.’