Normale Gewone Mensen
Normale Gewone Mensen – ArtEZ
Een bittere komedie over dom-zijn versus moeilijk-doen
Ieder jaar maakt Toneelgroep Oostpool een voorstelling in samenwerking met derdejaars studenten van ArtEZ Toneelschool. Acht studenten speelden het stuk Normale Gewone Mensen van Maxim Gorki onder regie van Olivier Diepenhorst. Een voorstelling over jeugd die geen idee heeft wat het met zichzelf en haar tijd aan moet.
Normale Gewone Mensen
Normale Gewone Mensen is een even bitter als geestig stilleven van de kloof tussen filosofie en gezond verstand, tussen denken en doen, in een wereld die op ontploffen staat. Maar het is ook een stekende weergave van de voorwaardelijke liefde van ouders voor hun volwassen kinderen. Jonge mensen op zoek naar houvast. Ze zoeken ernaar in kunst, wetenschap, werk en drank. Hoe harder ze piekeren hoe dieper ze vastzitten. De ouders houden hun hart vast en hun mond niet dicht. De voorstelling wordt gespeeld door acht jonge acteurs die klaar staan om de hemel te bestormen. Met de botte bijl breken zij een 115 jaar oud stuk open op zoek naar de toekomst.
Meer over de voorstelling
Een gezin in tijden van verandering
Normale Gewone Mensen speelt zich af in het huis van een doodgewoon Russisch gezin. Verschillende kamerhuurders en vrienden waaien aan, het leven moddert voort. In huis denkt vader Wassili – een huisschilder met lokaalpolitieke aspiraties – heer en meester te zijn. Moeder Akoelina, dochter Tanja, zoon Pjotr en pleegzoon Nil leggen zich daar niet allemaal even makkelijk bij neer. De kinderen hebben gestudeerd maar hangen thuis rond, wachtend op de zin van het leven. Alleen Nil gaat naar buiten om te werken en met twee bevriende studenten zijn idealen ten tonele te voeren. Als de liefdes van de kinderen ook nog eens niet in goede aarde vallen, komt alles op scherp te staan. Contrasterend is er de vader-dochter relatie van de ver verwante familieleden Pertsjichin en Polja, de vogelkoopman is trots op zijn leven en dat van zijn dochter. Polja en Nil en kamerhuurster Lena en Pjotr vliegen uit. De anderen blijven rusteloos gevangen in huis, als een vogeltje in een kooitje. Buiten het huis woedt de onrust van een wereld die aan de vooravond staat van revolutie en oorlog, binnen neemt het geweld van eindeloze conversatie steeds verder toe.
De Grote Bittere
De Russische schrijver Alexei Maximovich Peshkov werd geboren op 28 maart 1868 in Nizhny Novgorod. Het vroege overlijden van zijn ouders en zijn zwervende leven dat hierop volgde, verklaren zowel de betekenis van zijn pseudoniem, als zijn algehele wereldbeschouwing. Maxim Gorki, dat zoveel betekent als ‘De Grote Bittere’, was ondanks zijn politiek activistische houding tegenover de tsaristische autoriteiten en zijn bittere houding tegenover het leven, rond 1900 na Tolstoj de beroemdste schrijver van Rusland én erg bekend in het buitenland. Op aandringen van zijn goede vriend Tsjechov verscheen in 1901 Mescane: sceny v dome Bezsemenova van zijn hand, zwaar gecensureerd en niet veel later grotendeels vergeten. Gorki strooide met zijn werk het bittere vergif van de revolutie rond in het drama van Rusland.
Nieuwe generatie acteurs
De acteursopleiding van ArtEZ in Arnhem en Toneelgroep Oostpool werken sinds jaren samen. Als onderdeel van hun opleiding maken de derdejaars studenten van de acteursopleiding een voorstelling in Huis Oostpool. Voor hen is het een eerste kennismaking met het spelen van een compleet stuk voor publiek o.l.v. van een regisseur in een professionele omgeving. Voor het publiek is het een eerste ontmoeting met een nieuwe generatie acteurs.
Credits
tekst Maxim Gorki | regie Olivier Diepenhorst | spel Simon Boer, Merel Pauw, Steven Ivo, Booi Kluiving, Michael Muller, Annebel Overbeeke, Joep Paddenburg en Dalorim Wartes | advies vormgeving Wikke van Houwelingen | kostuumatelier Femke van Neerven | techniek & lichtontwerp Wiel Coopmans | techniek Marijn van Bussel | dramaturgie Fanne Boland | Dramaturgie stagiaire Jasmijn van Wijnen en Matu Mol | bewerking in samenwerkingsverband o.l.v. Olivier Diepenhorst | productie Aafje Roth en Jan Smeets | publiciteit Marlies Spijker