The Almighty Sometimes

Daria Bukvić regisseert de Nederlandse première van het bekroonde toneelstuk The Almighty Sometimes, over een briljant tienermeisje met psychische problemen.

Emotionele reis naar volwassenwording

De net volwassen Anna (Selin Akkulak) heeft sinds haar elfde de diagnose bipolariteit, waarvoor ze therapie en medicijnen krijgt. Anna wil schrijven, maar haar fantastische verhalen worden niet alleen gezien als uitingen van haar creativiteit, maar ook als bewijs voor haar psychische gesteldheid. Tegelijkertijd is ze gewoon een puber die nietsontziend tegen haar naasten kan zijn. Nu Anna meerderjarig is wil ze onafhankelijker worden van haar moeder (Maartje Remmers) en psychiater (Renée Soutendijk). Zij hebben Anna altijd beschermd en beseffen dat ze haar los moeten laten. Tegen het advies van haar omgeving in stopt Anna met haar medicatie; een actie die enorme gevolgen heeft voor haar en iedereen van wie ze houdt.

Wie ben ik als ik geen medicijnen gebruik?
The Almighty Sometimes is een meeslepend verhaal dat je meeneemt in alle twijfels en dilemma’s die bestaan rond volwassen worden met een psychisch rugzakje en de vraag ‘wel of geen pillen?’. Het is het verhaal van een jonge vrouw die vecht voor haar autonomie en zich afvraagt welk deel van haar echt van haarzelf is en welk deel door haar medicijnen veroorzaakt wordt. Een voorstelling over onvoorwaardelijke moeder-dochter liefde, maar ook over hoe zwaar het is om te leven met een kind met depressiviteit – en het gevoel het nooit goed te kunnen doen.

“Toen ik dit stuk las voelde ik meteen de mogelijke impact van de ijzersterke vrouwenrollen en de actuele kwesties over de geestelijke gezondheid van jonge meiden. Vooral de inkijkjes in het geniale brein van hoofdpersonage Anna en de voortdurende zorgen van haar moeder zullen niemand onberoerd laten. Het stuk is een mokerslag vol pijn en liefde.” | Daria Bukvić

Kendall Feaver

De Australische schrijfster Kendall Feaver (1990) won met haar stuk The Almighty Sometimes meerdere prijzen en awards, waaronder de prestigieuze ‘Judges Award’ van de Bruntwood Prize for Playwriting 2015 – de grootste competitie voor toneelteksten in Europa.

Speelduur 170 minuten inclusief pauze

Er wordt stroboscopisch licht gebruikt in de voorstelling.
Deze voorstelling behandelt o.a. het onderwerp zelfdoding.